- triumphalis
- triumphālis, e [triumphus]
triomphal, de triomphe.
- (ornamenta) triumphalia : ornements du triomphe (que les empereurs décernaient à leurs généraux victorieux).
- triumphalis porta, Cic. : porte triomphale (par où entrait le triomphateur).
- triumphalis provincia, Cic. : province dont la soumission donne lieu à un triomphe.
- triumphales imagines, Hor. : images des généraux qui ont obtenu le triomphe.
- triumphalis, is, m. : le triomphateur.
* * *triumphālis, e [triumphus] triomphal, de triomphe. - (ornamenta) triumphalia : ornements du triomphe (que les empereurs décernaient à leurs généraux victorieux). - triumphalis porta, Cic. : porte triomphale (par où entrait le triomphateur). - triumphalis provincia, Cic. : province dont la soumission donne lieu à un triomphe. - triumphales imagines, Hor. : images des généraux qui ont obtenu le triomphe. - triumphalis, is, m. : le triomphateur.* * *Triumphalis, et hoc triumphale, pen. prod. Plin. Convenant au triomphe, Triomphal.\Currus triumphalis. Pli. Sur lequel estoit assis celuy qui triomphoit.\Habitus triumphalis. Quintil. Habillement triomphal.\Laurus triumphalis. Tibull. Qu'on portoit és triomphes.\Prouincia triumphalis. Cic. Pour laquelle aucun a triomphé, à cause de la victoire qu'il a eu d'elle.\Statua triumphalis. Plin. iunior. Qu'on eslevoit et dressoit à l'honneur de celuy qui avoit triomphé.\Vestes triumphales. Plin. Desquelles se vestoyent ceuls qui triomphoyent.\Vir triumphalis. Liu. Qui a triomphé.
Dictionarium latinogallicum. 1552.